Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Η προσχολική αγωγή δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασική ανάγκη.


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

 

Η προσχολική αγωγή δεν είναι πολυτέλεια.  Είναι βασική ανάγκη.

                       Εργαζόμενοι – εργαζόμενες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες,  νέοι γονείς                                                                                 

                Άνοιξαν οι παιδικοί σταθμοί με τεράστια προβλήματα. Το μόνο που πέτυχαν είναι να νοιώθουν οι γονείς  αγωνία, ερωτηματικά, ανασφάλεια. Θα εγκριθεί η αίτηση που έχω κάνει; Πόσο θα πρέπει να πληρώσω; Θα έχουν γίνει προσλήψεις εργαζομένων στους σταθμούς ή θα πρέπει να περιμένω να δω αν και πότε θα πάρουν το παιδί μου;  Τα στοιχεία που ανακοινώνει η κυβέρνηση, σχετικά με τον αριθμό των παιδιών που δε θα γίνουν δεκτά σε παιδικούς σταθμούς για τη φετινή χρονιά και που αφορούν αποκλειστικά και μόνο το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που είναι δωρεάν, δεν αποτυπώνουν ούτε καν στο ελάχιστο την πραγματική κατάσταση και το μέγεθος του προβλήματος.                                                                                                                                                                    Στο δήμο μας έγιναν 585 αιτήσεις νέων εγγραφών , 270 επανεγγραφές και 104 με το πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Η δυναμικότητα των σταθμών είναι 500 παιδιά. Εκτός θα μείνουν 450 παιδιά. Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα, αφού η κυβέρνηση κάνοντας πιο αυστηρές τις προϋποθέσεις, πολλοί γονείς δεν υπέβαλλαν καν αίτηση καθώς ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα κοπούν.

            Η πολιτική της Ε.Ε. που υλοποιείται από τα κόμματα της κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στηρίζεται από τα άλλα κόμματα του  Ευρωμονόδρομου, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ως αποτέλεσμα την μείωση των κονδυλίων και για την προσχολική αγωγή, κατ' επέκταση τις ελλείψεις προσωπικού και υποδομών, τη μη ανανέωση συμβάσεων εργαζομένων κτλ. Ο στόχος τους είναι σαφής: να φεύγει όλο και περισσότερο η ευθύνη από το κράτος, να απαξιώνεται η προσχολική αγωγή, οι λαϊκές οικογένειες να βάζουν περισσότερο το χέρι στην τσέπη πληρώνοντας τροφεία και στο κομμάτι αυτό να μπαίνουν ιδιώτες.

            Η προσχολική αγωγή δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασική ανάγκη. Και ως τέτοια πρέπει ν' αντιμετωπίζεται. Ποιος ασχολείται, για παράδειγμα, με το τι εφόδια παίρνει ένα παιδί μέσα σ' ένα βρεφονηπιακό σταθμό; Ποιος καθορίζει το τι μαθαίνει ένα παιδί, τι πρέπει να μάθει στην ηλικία των 3, 4 ή 5 ετών; Πώς είναι δυνατόν οι βρεφονηπιοκόμοι να έχουν το μυαλό τους στη δουλειά τους, όταν δεν ξέρουν εάν τον επόμενο μήνα θα έχουν δουλειά; Η πλειοψηφία των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς είναι συμβασιούχοι με 2μηνες, ή 8μηνες συμβάσεις. Πώς συμβιβάζεται αυτή η άθλια εργασιακή σχέση με το τόσο ευαίσθητο λειτούργημα της διαπαιδαγώγησης μικρών παιδιών; Παρ' όλ' αυτά, οι εργαζόμενες γυναίκες, που στην πλειοψηφία τους αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους γονείς που πάνε τα παιδιά τους στους παιδικούς σταθμούς, με αυτοθυσία προσπαθούν να φροντίσουν τα βρέφη και τα νήπια.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι λαϊκές οικογένειες, τα νέα ζευγάρια χρειάζεται να απαντήσουν με την πάλη τους για το δικαίωμα των παιδιών στη δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή. Να διεκδικήσουν μέσα από τα σωματεία, τις Λαϊκές Επιτροπές, τους μαζικούς φορείς:

·         Άμεση κρατική επιχορήγηση στους δήμους για ν' αντιμετωπιστεί η σημερινή εκρηκτική κατάσταση.

·         Να γίνουν δεκτά στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που ζουν στη χώρα μας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Άμεση αξιοποίηση κρατικών δημοτικών κτιρίων.

·         Να καταργηθούν τα τροφεία και οι πληρωμές από τους γονείς.

·         Να μην κλείσει κανένας σταθμός. Να μην γίνει καμία απόλυση εργαζομένου. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

·         Αποκλειστικά κρατικούς, δημόσιους, δωρεάν, σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς με κτιριακή επάρκεια, καταλληλότητα, υποδομή, ποιότητα του φαγητού, μόνιμο, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό.

·         Ενιαίο φορέα προσχολικής αγωγής, ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα και χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό                                                                                                                 

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

Ενωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Γλυφαδας και γύρω δήμων – ΠΑΜΕ  Εκπαιδευτικών - Σωματειακη επιτροπή Συνδικάτου ΟΤΑ Εργαζομένων δήμου Γλυφάδας - Ομάδα  Γυναικών Γλυφάδας  (ΟΓΕ)

 

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Μπλέκουν τις διαδικασίες για να συκοφαντήσουν τους εργαζόμενους

 
 
Κυβέρνηση και αστική προπαγάνδα συνέχισαν και χτες να «ανακατεύουν» συνειδητά τις αντεργατικές διαδικασίες της «αξιολόγησης» και του «επανελέγχου του συμβάσεων» με το ζήτημα του εντοπισμού πλαστών πτυχίων, προκειμένου να συκοφαντήσουν τους εργαζομένους στο Δημόσιο, να δικαιολογήσουν τις απολύσεις και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που στόχο έχουν ένα αστικό κράτος πιο ικανό στην εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.
Κατ' αρχάς η «αξιολόγηση» και ο «επανέλεγχος» δεν έχουν καμία σχέση με τον έλεγχο για τον εντοπισμό πλαστών πτυχίων. Βραχυπρόθεσμος στόχος της «αξιολόγησης» και του «επανελέγχου» είναι να χρησιμοποιηθούν σαν διαδικασίες μαζικών απολύσεων. Μακροπρόθεσμα αποτελούν κομμάτι ενός νέου ισχυρού θεσμικού πλαισίου (κινητικότητα, διαθεσιμότητα, νέο πειθαρχικό δίκαιο και μισθολόγιο, αξιολόγηση, πρόσληψη μάνατζερ) που εγκαθιστά αποτελεσματικότερους μηχανισμούς χειραγώγησης και εκφοβισμού των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα υλοποιούν χωρίς αντίσταση τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές. Το πλαίσιο αυτό εμπλουτίζεται και αναθεωρείται διαρκώς - αναμένεται νέο μισθολόγιο, νέο σύστημα αξιολόγησης κ.ά. - εμβαθύνοντας στα αντεργατικά - αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του.
Η «αξιολόγηση»
Ο νόμος 4250/2014 - που το ταξικό κίνημα ζητά την κατάργησή του - καθορίζει το νέο σύστημα αξιολόγησης το οποίο περιλαμβάνει τρία διαβαθμισμένα κλιμάκια δημοσίων υπαλλήλων. Σε καθένα από αυτά κατατάσσεται υποχρεωτικά ένα συγκεκριμένο ποσοστό υπαλλήλων. Για τους υπαλλήλους που θα ενταχθούν στο κλιμάκιο με τη χαμηλότερη βαθμολογία ανοίγει ο δρόμος για την απόλυσή τους.
Επίσης η ίδια η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε κλείσιμο - παράδοση μιας υπηρεσίας στους ιδιώτες καθώς ένα από τα κριτήρια «αξιολόγησης» είναι «οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής». Με απλά λόγια, αν η κυβέρνηση αποφασίσει ότι θέλει, για παράδειγμα, να ιδιωτικοποιήσει μια υπηρεσία, τότε μπορεί να πει ότι όλοι οι υπάλληλοι σε αυτή θα βαθμολογηθούν χαμηλά ώστε να την αποδυναμώσει, να την απαξιώσει και τελικά να την κλείσει.
Ο «επανέλεγχος των συμβάσεων» και τα πλαστά πτυχία
Μέγιστο εμπαιγμό των εργαζομένων αποτελεί ο περίφημος πια «επανέλεγχος των συμβάσεων», ο οποίος αφορά εργαζόμενους που οι συμβάσεις τους μετατράπηκαν από ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου μέσα από το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 επί κυβέρνησης ΝΔ.
Το κίνημα των συμβασιούχων που είχε αναπτυχθεί εκείνη την περίοδο έδωσε στο ΠΔ το παρατσούκλι «το Διάταγμα των αποκλεισμών και των εξαιρέσεων» καθώς απέκλεισε χιλιάδες από το δικαίωμα στη δουλειά. Εξαίρεσε πολλές κατηγορίες συμβασιούχων που προσέφεραν πραγματική εργασία και έθεσε όρους των οποίων το πλήθος και το είδος τους ήταν τέτοιο, ώστε ένας συμβασιούχος έπρεπε να περάσει από «σαράντα κύματα», προκειμένου η σύμβασή του να μετατραπεί από ορισμένου σε αορίστου. Επιπλέον για αυτούς που πληρούσαν τους όρους ακολούθησε η παραπομπή στο οικείο αρμόδιο όργανο για να κριθεί εάν πράγματι πληρούν τους όρους. Κατόπιν την τελική κρίση έδωσε το ΑΣΕΠ.
Τα παραπάνω καμία σχέση δεν έχουν με τον έλεγχο για τα πλαστά πτυχία, ο οποίος είναι μια διαφορετική διαδικασία και έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει στην ίδια μοίρα με τα πλαστά πτυχία τους εργαζόμενους που δεν έχουν τα έγγραφα πιστοποίησης της προϋπηρεσίας τους (η οποία είναι πραγματική και όχι πλασματική), αναγκαία προϋπόθεση για τη μετατροπή της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου. Ομως η έλλειψη είναι αποτέλεσμα της χρόνιας εργασιακής και πολιτικής ομηρίας εκατοντάδων χιλιάδων συμβασιούχων (ορισμένου χρόνου ή έργου). Πολλοί από αυτούς, όταν έληγαν οι συμβάσεις τους, δούλευαν ακόμα και ανασφάλιστοι, περιμένοντας να ξαναϋπογράψουν μια σύμβαση. Αυτές τις περιόδους η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν τις αναγνωρίζει.